Δημήτριος (Τζίμης) Ηλίας
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στα Μέγαρα της Αττικής. Είναι απόγονος της μουσικής «οικογένειας των Λιάδων» από τα Μέγαρα, που ήταν όλοι τους λαϊκοί οργανοπαίκτες από την εποχή της Τουρκοκρατίας, όπως αναφέρεται σε έρευνα του μουσικού αρχείου της Ακαδημίας Αθηνών.
Από μικρός – μαθητής Δημοτικού – έμαθε μουσική στη φιλαρμονική του Δήμου Μεγαρέων και έπαιζε κλαρίνο. Από πολύ μικρός έπαιζε σε όλες τις θεατρικές παραστάσεις του σχολείου του και του κατηχητικού και, όπου χρειαζόταν, τραγουδούσε ή έψελνε. Τα δημοτικά τραγούδια και τους χορούς βίωνε από μικρό παιδί στο πατρικό του σπίτι στα Μέγαρα. Μπροστά ο πατέρας του να παίζει βιολί και να χορεύει καλαματιανό ή συρτό και δίπλα ο «Τζίμης» (όπως τον φώναζαν) να αντιγράφει τα πατήματα του χορού και τα λόγια των τραγουδιών. Του αρέσει να λέει ότι: γεννήθηκε χορεύοντας και ζει επειδή χορεύει.
Την τεχνική της βυζαντινής μουσικής την πρωτόμαθε σε κατηχητικό σχολείο των Μεγάρων.
Κάθε Κυριακή έψελνε στην εκκλησία κοντά στους ψάλτες της ενορίας του. Το 1958 έρχεται στην Αθήνα για σπουδές και γνωρίζεται με τον Σίμωνα Καρρά, τον μεγάλο εθνομουσικοδιδάσκαλο όπου παρακολουθεί μαθήματα δημοτικών τραγουδιών και βυζαντινής μουσικής.
Το 1966 «μπαίνει» στο ΛΥΚΕΙΟ ΕΛΛΗΝΙΔΩΝ ΑΘΗΝΩΝ και γίνεται αμέσως μέλος της μεγάλης χορευτικής ομάδας (αφού ήξερε πια να χορεύει και να τραγουδάει). Εκεί γίνεται γνωστός ως «Τζίμης από τα Μέγαρα». Για 25 περίπου χρόνια ανελλιπώς με τη χορευτική ομάδα του ΛΥΚΕΙΟΥ των Ελληνίδων συμμετέχει σε αμέτρητες παραστάσεις ελληνικών χορών στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Το 1973 αναλαμβάνει να πραγματοποιήσει την αναβίωση του Χορού της Τράτας στα Μέγαρα μετά από παράκληση του τότε Δημάρχου. Για την πραγματοποίηση αυτής της προσπάθειας συζητά με ηλικιωμένες γυναίκες που πρωταγωνιστούσαν στον Χορό της Τράτας πριν τον πόλεμο του 1940 και καταγράφει τα παλαιά τραγούδια της Τράτας. Τα δίνει σε ντόπιους λαϊκούς μουσικούς που τα μαθαίνουν. Από τότε στο έθιμο της Τράτας συμμετέχουν και λαϊκοί μουσικοί. Η προσπάθεια πέτυχε απόλυτα και το έθιμο συνεχίζεται μέχρι σήμερα κάθε απόγευμα της Τρίτης του Πάσχα.
Την ίδια χρονιά (το 1973) ιδρύει το «ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ ΜΕΓΑΡΩΝ», στο οποίο είναι Πρόεδρος και «δάσκαλος».
Το 1975 – στο σπίτι του στα Μέγαρα- με δική του φροντίδα ηχογραφείται ο δίσκος του ΛΥΚΕΙΟΥ ΕΛΛΗΝΙΔΩΝ ΑΘΗΝΩΝ «ΧΟΡΟΙ ΚΑΙ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΜΕΓΑΡΑ» (LGGW 102) με όλους τους εναπομείναντες λαϊκούς μουσικούς και τραγουδιστές των Μεγάρων. Σε αυτόν τον δίσκο τραγουδάει και ο ίδιος.
Παντρεύτηκε την συγχορεύτριά του στο Λύκειο Ελληνίδων Αθηνών Μαρίνα Μπακανάκη –φιλόλογο και αργότερα Διευθύντρια Αρσακείου- και απέκτησαν δυο κόρες την Κωνσταντίνα και την Ελένη.
Από το 1978 και για δώδεκα περίπου χρόνια αναλαμβάνει δάσκαλος ελληνικών χορών στο ΛΥΚΕΙΟ ΕΛΛΗΝΙΔΩΝ ΑΡΓΟΥΣ.
Από το 1980 μέχρι σήμερα είναι δάσκαλος ελληνικών χορών στο ΛΥΚΕΙΟ ΕΛΛΗΝΙΔΩΝ ΠΑΤΡΩΝ με αξιόλογη δραστηριότητα (θεματικές παραστάσεις στο Αρχαίο Ωδείο, στο Δημοτικό Θέατρο, στο Συνεδριακό και Πολιτιστικό Κέντρο του Πανεπιστημίου Πατρών κ.α. καθώς και σε αρκετά φεστιβάλ του εξωτερικού).
Το 1982 μαζί με την σύζυγό του ιδρύουν το ΛΥΚΕΙΟ ΕΛΛΗΝΙΔΩΝ ΜΕΓΑΡΩΝ.
Το 1990 στον Δήμο του Νέου Ψυχικού στην Αθήνα, (όπου και διαμένει με την οικογένειά του), οργανώνει τμήματα ενηλίκων και αναλαμβάνει την διδασκαλία ελληνικών χορών. Στον ίδιο Δήμο ιδρύει και διευθύνει επί 20 χρόνια την «Μονοφωνική Χορωδία ελληνικών παραδοσιακών τραγουδιών του Δήμου Νέου Ψυχικού» με αρκετές παραστάσεις.
Από το 2005 διδάσκει ελληνικούς χορούς και τραγούδια στις ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ σε Έλληνες και Ευρωπαίους, συνεργαζόμενος στενά με το ΛΥΚΕΙΟ ΕΛΛΗΝΙΔΩΝ ΒΡΥΞΕΛΛΩΝ.
Έχει διδάξει ελληνικούς χορούς και τραγούδια σε πολλά σεμινάρια στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Αν και αρχικά ξεκίνησε την επαγγελματική του σταδιοδρομία ως διακοσμητής, στη συνέχεια και επί 40 χρόνια ασχολείται επαγγελματικά πλέον με τη διδασκαλία ελληνικών χορών.
Για 25 περίπου χρόνια ήταν στο Σώμα Ελλήνων Προσκόπων- στην ομάδα Ναυτοπροσκόπων στα Μέγαρα.
Έχει δημοσιεύσει σε εφημερίδες και περιοδικά άρθρα λαογραφικού περιεχομένου. Έχει πραγματοποιήσει αρκετές διαλέξεις με αντικείμενο την ελληνική μουσική, τους χορούς και τις ελληνικές φορεσιές. Είναι μέλος της διεθνούς οργανώσεως Οργανωτών Φολκλορικών Φεστιβάλ (CIOFF). Αρκετές είναι οι συμμετοχές και οι εμφανίσεις του στο Ελληνικό Ραδιόφωνο και στην Ελληνική Τηλεόραση.
Το 2002 με την ομάδα του Λαογραφικού Συγκροτήματος Μεγάρων χόρεψε στο Αρχαίο Στάδιο της Ολυμπίας κατά την έναρξη της Πολιτιστικής Ολυμπιάδος των Αθηνών, ενώ το 2008 με την ίδια ομάδα των Μεγάρων συμμετείχε στην ελληνική αποστολή του Υπουργείου Πολιτισμού της Ελλάδος στην έναρξη της Πολιτιστικής Ολυμπιάδος στο Πεκίνο παρουσία των Προέδρων των δύο κρατών.
Νταλλαρής Αντώνης
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ
Ο Αντώνης Νταλλαρής γεννήθηκε στο Χαλάνδρι Αττικής από Λεριούς γονείς (Στυλιανός- Αικατερίνη) στις 4 Ιουνίου 1964.
Από το 1965 έως και σήμερα ζει στη Λέρο στην οποία αποφοίτησε από το Γενικό Λύκειο.
Από το 1987 εργάζεται στα ελληνικά ταχυδρομεία.
Από το 1993 έως και σήμερα είναι πρόεδρος του Μορφωτικού Συλλόγου του νησιού (έτος ίδρυσης 1977) στον οποίο και διδάσκει τοπικούς παραδοσιακούς χορούς της Δωδεκανήσου ενώ παράλληλα παίζει λύρα και τραγουδάει παραδοσιακά και έντεχνα ελληνικά τραγούδια.
Από το 1987 πραγματοποιεί έρευνα στους χορούς τη μουσική και τα τραγούδια της Λέρου . Αποτελέσματα της έρευνας αυτής είναι:
Α) το διπλό CD με τίτλο της «Λέρος τα τραγούδια» (έκδοση του συλλόγου Άρτεμη).1998
Β) το μονό CD με τίτλο «Ανέκδοτες ηχογραφήσεις της Λέρου» (περιοδικό χορεύω 2009)
Γ)σειρά δημοσιευμάτων με θέμα οι χοροί της Λέρου.
Σε συνεργασία με τη χοροδιδάσκαλο (απόφοιτο ΤΕΦΑΑ Αθηνών )και σύζυγο του Ζαχαρούλα Χατζηκωνσταντίνου έχει διδάξει παραδοσιακούς χορούς της Λέρου και άλλων νησιών του βορείου συγκροτήματος της Δωδεκανήσου στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Είναι ο άνθρωπος που εμπνεύστηκε τη θεσμοθέτηση του Φεστιβάλ - Συνεδρίου παραδοσιακής μουσικής της Δωδεκανήσου για νέους το οποίο πραγματοποιείτε στη Λέρο υπό την αιγίδα της Νομαρχίας Δωδεκανήσου από το 1997 και στο οποίο είναι επικεφαλής της οργάνωσης .
Έχει οργανώσει ή συμμετάσχει σε σειρά μουσικών παραστάσεων στην Ελλάδα και το εξωτερικό σε συνεργασία και με άλλους Δωδεκανήσιους μουσικούς και τραγουδιστές με σκοπό την διάδοση της Δωδεκανησιακής μουσικής ιδιαιτερότητας. Ενώ ως εκπαιδευτής στα προγράμματα της ΝΕΛΕ του Νομού Δωδεκανήσου έχει οργανώσει ομάδες παραδοσιακού τραγουδιού στη Λέρο και τα γύρο νησιά.
Από το 2008 είναι συνεργάτης- αρθρογράφος του περιοδικού ΧΟΡΕΥΩ στο οποίο καταγράφει ως παρατηρητής χορούς - μουσικούς- πανηγύρια και τοπικά έθιμα στο Αιγαίο.
Έχει διατελέσει μέλος του Δημοτικού Συμβουλίου της Λέρου , του Δημοτικού Πνευματικού Κέντρου και άλλων ντόπιων οργανισμών.
